یونیورسال پیکچرز (Universal Pictures) یکی از بزرگترین شرکت تولید فیلم و تلویزیون در جهان است. این شرکت با نام یونیورسال استودیو(Universal Studios) نیز شناخته می‌شود. شرکت یونیورسال علاوه بر تولید و توزیع فیلم‌های سینمایی، فعالیت‌های دیگری ازجمله: انتشار کتاب، تبلیغ کنسرت، دو پارک موضوعی یونیورسال استودیو، مدیریت شش سالن آمفی تئاتر، فروشگاه های زنجیره‌ای Spencer Gifts، صدور مجوز و بازاریابی محصولات الهام گرفته از فیلم‌ها را دارد. همچنین 25درصد از سهام Loews Cineplex Entertainment را دارد که حدود 450 سالن سینما را اداره می‌کند. در این مقاله از سایت بالی، تاریخچه شرکت یونیورسال پیکچرز را مطالعه می‌کنید.
- سال‌های اول قبل از تأسیس
- تأسیس شرکت یونیورسال
- فیلم‌های بلند و معروف اولیه یونیورسال
- اسوالد خرگوش خوش شانس
- تحولات یونیورسال
- پایان فرمانروایی لمل‌ها
- یونیورسال جدید
- یونیورسال در دهه 1940
- یونیورسال در دهه 1950 و 1960
- یونیورسال در دهه 1970 و 1980 – اوج موفیقیت یونیورسال
- یونیورسال در دهه 1990
- یونیورسال در قرن بیست و یکم _ هزاره سرگرمی
- دوران کامکست 2011 تا اکنون
- خریداری دریم ورکس انیمیشن
سال‌های اول قبل از تأسیس
کارل لِملِ (Carl Laemmle) اهل آلمان بود و در سال 1905 به شیکاگو رفت تا مکانی را برای افتتاح فروشگاه لباس خود انتخاب کند. لمل بیشتر وقت خود را در گیشه می‌گذراند و مشتریان و درآمدهای روزانه را محاسبه می‌کرد. همین امر باعث شد تا او کار خود را رها کند و اولین نیکلودئون Nickelodeon را بخرد.
(نیکلودئون: اولین نوع سینما است که تصاویر متحرک را نمایش می‌دهد.)
کارل اولین سینمای خود، به نام White Front را تأسیس کرد و در کمتر از یک ماه به سود رسید. کارل به همراه شریکش رابرت کوکران دومین سالن سینمایی را نیز تأسیس کردند. این سرمایه‌گذاری‌ها ادامه پیدا کرد و به مرور کارل و رابرت به یکی از بزرگترین پخش کننده‌های کشور تبدیل شدند. آنها تا سال 1909 از تجارتشان در آمریکا و کانادا، بیش از ده هزار دلار در هفته درآمد داشتند. کارل و رابرت صرفاً توزیع کننده بودند و تولید فیلم در انحصار شرکت ثبت اختراعات متحرک (MMP) بود. MMP تنها تولید فیلم انحصاری در آن زمان بود که توسط ادیسون (Edison) اداره می‌شد.
کارل و رابرت تصمیم گرفتند تا دیگر به ادیسون مبلغ پرداخت نکنند و فیلم های خودشان را تولید و توزیع کنند. در ژوئن 1909، Yankee Film Company (شرکت فیلم یانکی) را، راه اندازی کردند. شرکت فیلم یانکی به سرعت به شرکت مستقل تصاویر متحرک (IMP) با استودیوهایی در فورت‌لی، نیوجرسی تبدیل شد. جایی که بسیاری از فیلم‌های اولیه در اولین صنعت سینمای آمریکا در اوایل قرن بیستم تولید شدند.
کارل لمل، برخلاف سیاست ادیسون که نام عوامل و بازیگران فیلم را مطرح نمی‌کرد، اسامی بازیگران را در فیلم به نمایش گذاشت. با گذاشتن تیتراژ بر روی فیلم‌ها و شناساندن بازیگران و عوامل فیلم به مردم، بسیاری از بازیگران برجسته و مطرح آن زمان را جذب کرد و اولین سیستم ستاره پروری در صنعت سینما را بنیان نهاد.
تأسیس شرکت یونیورسال
یونیورسال پیکچرز(Universal Pictures) در 30 آوریل 1912 توسط کارل لمل(Carl Laemmle) و شرکایش مارک دینتنفاس(Mark Dintenfass)،چارلز او.باومن(CharlesO.Baumann)، آدام کسل(Adam Kessel)، پت پاورز(Pat Powers)، ویلیام سوانسون(William Swanson)، دیوید هورسلی(David Horsley)، رابرت اچ(Robert H. Cochrane) در نیویورک تأسیس شد.
لمل به عنوان اولین رئیس شرکت انتخاب شد. شرکت یونیورسال، پکیجی از فیلم‌های گوناگون تولید می‌کرد و به صاحبان سینما‌ها ارائه می‌داد تا هر روز فیلم جدیدی برای نمایش داشته باشند.
در 15 مارس 1915، کارل لمل بزرگترین مرکز تولید فیلم سینمایی جهان، استودیوی یونیورسال سیتی را در مزرعه‌ای به مساحت 230 هکتار در هالیوود افتتاح کرد. علاوه بر مدیران و صاحبان صنعت، گردشگران هم می‌توانستند وارد استودیو یونیورسال شوند و از استودیوی یونیورسال سیتی دیدن کنند. یونیورسال به بزرگترین استودیوی هالیوود تبدیل شد. با این حال، بیشتر به دنبال مخاطب در شهرهای کوچک بود و اغلب ملودرام‌ها، وسترن‌ها و سریال‌های ارزان قیمت تولید می‌کرد.
بیشتر بدانیم:
فیلم‌های بلند و معروف اولیه یونیورسال
یونیورسال در سال ۱۹۱۵ بیش از ۲۵۰ فیلم تولید کرد؛ فیلم‌هایی که بر اساس میزان بودجه تقسیم‌بندی می‌شدند: پَرقرمز(Red Feather) و پرنده آبی(Bluebird) به ترتیب بودجههای کم و متوسط را دریافت کردند و جواهر (Jewel) به عنوان رده فیلم‌هایی بود که بالاترین بودجه و ستاره‌های آن دوران سینما را در اختیار داشت.
در ابتدای دهه ۱۹۲۰، دیگر استودیوها به ساخت فیلم‌های بلند روی آورده بودند. ولی تمرکز یونیورسال به‌طور عمده روی ساخت فیلم‌های وسترن و ملودرام‌های کوتاه و ارزان قیمت بود. هر چند در این دوران، شرکت یونیورسال دو فیلم بلند ساخت؛ که هر دو به فیلم‌های صامت کلاسیک تاریخ سینما تبدیل شدند. گوژپشت نتردام در سال۱۹۲۳ (The Hunchback of Notre Dame) تحسین منتقدان را برانگیخت و در گیشه نیز موفق عمل کرد و همچنین شبح اپرا ۱۹۲۵ (The Phantom of the Opera) که جمعی زیادی از ستاره‌های آن زمان را در اختیار داشت.
اسوالد خرگوش خوش شانس
یونیورسال حقوق شخصیت «اسوالد خرگوش خوش شانس» را در اختیار داشت. فیلم‌های اسوالد طرفداران بسیاری داشت و نمایش بسیار موفقی بود. گرچه والت دیزنی (Walt Disney) و آب آیورکس (Ub Iwerks) اسوالد را خلق کرده بودند.
والت دیزنی برای ساخت فیلم‌هایش دستمزد بیشتری درخواست کرد. اما چارلز مینتز(توزیع کننده فیلم‌های اسوالد) با این درخواست موافقت نکرد و ادامه فیلم را با گروه انیماتور خود تولید کرد.
در عوض، دیزنی و آیورکس میکی ماوس را خلق کردند که در سال 1928 در اولین فیلم صوتی کوتاه به نام Steamboat Willie بازی کرد. با انتشار فیلم کشتی بخار ویلی، استودیو والت دیزنی به شهرت رسید و یونیورسال به یک بازیگر کوچک در انیمیشن سینمایی تبدیل شد.
بیشتر بدانیم:
تحولات یونیورسال
در سال 1928، کارل لمل پسرش کارل لمل جونیور(Carl Laemmle, Jr.) را به عنوان رئیس یونیورسال پیکچرز انتخاب کرد. جونیور، پدرش را متقاعد کرد که یونیورسال را بروز کند. او با هدف ساخت فیلم‌های بلند و باکیفیت ۴۰ درصد از حجم تولیدات کمپانی کاست.
توجه جونیور به رمان‌ها منجر به خلق چندین فیلم بلند شد. تلاش‌های اولیه‌ی او شامل فیلم نمایش قایق(Show Boat) و موزیکال مجلل برادوی(Broadway) در سال 1929، بود که شامل سکانس‌های تکنیکالر بود.
فیلم King of Jazz (پادشاه جاز ۱۹۳۰)، اولین فیلم موزیکال رنگی دنیا تولید یونیورسال بود. و سپس فیلم All Quiet on the Western Front(در جبهه غرب خبری نیست1930) جایزه اسکار بهترین فیلم را برای یونیورسال گرفت.
در حقیقت یونیورسال بخش زیادی از شهرت خود را در طی سال‌های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۵ و با ساخت ۸فیلم سینمایی ترسناک بدست‌آورد. شاهکار‌هایی چون دراکولا ۱۹۳۱ (Dracula)، فرانکشتاین۱۹۳۲ (Frankenstein)، مومیایی۱۹۳۲ (The Mummy) و مرد نامرئی۱۹۳۳ (The Invisible Man) از آن جمله است.
با این حال این فیلم‌های باکیفیت، نظر تماشاگران آن دوره را به خود جلب نکرد. میزان فروش فیلم‌ها، از پسِ جبران هزینه‌های ساخت گران‌قیمت فیلم‌ها برنیامد و سایه بحران بر سر یونیورسال پدید آمد.
پایان فرمانروایی لمل‌ها
در اواخر سال 1935 جونیور تصمیم گرفت نسخه جدید فیلم نمایش قایق (Show Boat) را با کیفیت بالا تولید کند. او اعلام نمود در نسخه جدید نمایش قایق، ستارگان فیلم برادوی (Broadway) حضور خواهند داشت. سهام داران کمپانی، به دلیل عادات خرج زیاد جونیور، اجازه تولید فیلم را به او ندادند. پدر جونیور، کارل لمل، سهام خانواده لمل در یونیورسال را وثیقه قرار داد و از شرکت Standard Capital (استاندارد کپیتال) وام 750هزار دلاری دریافت کرد.
بودجه ساخت فیلم از 300 هزار دلار بیشتر شد و شرکت Standard Capital، از یونیور سال تقاضا کرد تا وام دریافتی را پرداخت کند. یونیورسال، شرایط بازپرداخت وام را نداشت؛ به همین دلیل شرکت استاندارد کپیتال کنترل شرکت یونیورسال را به دست گرفت. و بر تسلط خانواده لمل بر یونیورسال پایان داد. گرچه قایق نمایشی یونیورسال در سال 1936 (که کمی بیش از یک ماه بعد منتشر شد) به یک موفقیت انتقادی و مالی تبدیل شد، اما برای نجات درگیری لمل‌ها با استودیو کافی نبود. لمل‌ها، بدون تشریفات از شرکتی که تأسیس کرده بودند حذف شدند. از آنجا که لمل شخصا بر تولید نظارت داشت، Show Boat (با وجود تصاحب) با نام Carl Laemmle و Carl Laemmle Jr در تیتراژ و در کمپین تبلیغاتی فیلم منتشر شد.
یونیورسال جدید
با پایان فرمانروایی خانواده لمل بر یونیورسال دوران جدیدی در تاریخ این کمپانی سینمایی آغاز شده بود. کمپانی یونیورسال، با نام New Universal (یونیورسال جدید) فعالیت خود را شروع کرد. New Universal با کاهش تولید و متوقف کردن نمایش‌های خود در اروپا به تقویت منابع و سرمایه‌های خود پرداخت. در سال ۱۹۳۶ یونیورسال با دو فیلم «مرد من؛ گادفری» و «سه دختر زرنگ» که ساخت آنها از دوره قبل شروع شده بود نامزد ۹ جایزه اسکار شد. «دیان دوبین» ستاره ۱۵ ساله فیلم «سه دختر زرنگ» به عنوان یکی از بزرگترین سوپراستارهای سال‌های آینده به دنیای سینما معرفی شد. دیان دوبین در مدت ۱۲ سال حضورش در یونیورسال در ۲۱ فیلم بازی کرد. او در سال ۱۹۳۸ جایزه اسکار ویژه‌‌ی ستاره جوان را از آن خود کرد.
در اواخر دهه ۳۰ و با حضور مدیران جدید، یونیورسال در تلاش بود با بودجههای کم، جمعیت بیشتری از مردم را سرگرم کند. و این تلاش‌ها منجر شد، از زیان ۱٫۸ میلیون دلاری در سال ۱۹۳۶ به سود خالص ۱٫۵ میلیون دلار در سال ۱۹۳۹ دست پیدا کند.
یونیورسال در دهه 1940
در اوایل دهه 1940، شرکت بر تولیدات کم‌هزینه‌ای متمرکز بود. که اصلی ترین آنها: وسترن‌ها، ملودرام‌ها، سریال‌ها و دنباله‌های فیلم‌های ترسناک استودیو بودند. استودیو مجموعه‌های زیادی را تولید کرد.مانند:
فیلم‌ها و سریال‌های اکشن بچه‌های بن‌بست و بچه‌های سخت کوچولو (۱۹۳۸–۱۹۴۳).
ماجراهای طنز نوزاد سندی (1938-1941).
کمدی با هیو هربرت (1938-1942) و برادران ریتز (1940-1943).
موزیکال با رابرت پیج، جین فریزی، خواهران اندروز، و مک‌های شاد (1938-1945).
وسترن با تام میکس (33-1932)، باک جونز (36-1933)، باب بیکر (39-1938)، جانی مک براون (43-1938). راد کامرون (1944-1945) و کربی گرانت (1946-1947).
از آنجایی که محصول اصلی یونیورسال همیشه فیلم‌های کم‌هزینه بود، این استودیو یکی از آخرین استودیوهای بزرگی بود که با Technicolor (رنگارنگ) قرارداد بست. استودیو تا پیش از شب‌های عربی (1942) از فرآیند تکنیکال سه نوار استفاده نکرده بود. رنگارنگ (Technicolor) همچنین برای بازسازی ملودرام ترسناک، Phantom of the Opera 1943 مورد استفاده قرار گرفت.
Universal-International و Decca Records کنترل را در دست می گیرند
در سال 1945، کارآفرین بریتانیایی J.Arthur Rank (جی آرتور رنک) به امید گسترش حضور خود در آمریکا، در یک ادغام چهار جانبه شرکت یونیورسال، شرکت مستقل اینترنشنال پیکچرز، و تهیه‌کننده کنت یانگ را خرید. ترکیب جدید، United World Pictures، شکست خورد و ظرف یک سال منحل شد. رنک و اینترنشنال همچنان به یونیورسال علاقه مند بودند، اما با سازماندهی مجدد، استودیو به عنوان یونیورسال _ اینترنشنال به اوج خود رسید. در 30 ژوئیه 1946 ادغام اعلام شد. ویلیام گوتز، بنیانگذار اینترنشنال به همراه لئو اسپیتز، به عنوان رئیس تولید در شرکت یونیورسال _ اینترنشنال پیکچرز که تغییر نام یافته بود، منصوب شد.
گوتز تولید فیلم‌های کم‌هزینه را متوقف کرد و چرخه‌های ترسناک یونیورسال و «شب‌های عربی» را محدود کرد. او همچنین تولید استودیو را از میانگین پنجاه فیلم در زمان جنگ (که تقریباً دو برابر تولید استودیو اصلی بود) به سی و پنج فیلم در سال کاهش داد. همچنین توزیع و کنترل کپی رایت تحت نام شرکت یونیورسال پیکچرز باقی ماند.
گوتز برنامه بلندپروازانه‌ای را تنظیم کرد. یونیورسال _ اینترنشنال مسئول توزیع آمریکایی محصولات بریتانیایی رنک، از جمله آثار کلاسیکی مانند انتظارات بزرگ دیوید لین (1946) و هملت لارنس اولیویه (1948) شد. یونیورسال _ اینترنشنال با گسترش بیشتر دامنه خود، به حوزه پرسود غیر تئاتری منشعب شد و اکثریت سهام فروشنده فیلم خانگی Castle Films را در سال 1947 خریداری کرد. او در سال 1951 شرکت را به طور کامل تصاحب کرد. گوتز مجوز انتشار مجدد فیلم‌های پیش از یونیورسال _ اینترنشنال را به Realart Pictures جک برودر داد، اما Realart اجازه نمایش فیلم‌ها را در تلویزیون نداشت.
تولید استودیو، قدرت چندانی نداشت. در حالی که قرار بود چند فیلم موفق مانند قاتلان (1946) و شهر برهنه (1948) ساخته شوند. فیلم‌های تئاتری جدید یونیورسال _ اینترنشنال اغلب با استقبال ناامیدکننده‌ای در گیشه مواجه می‌شد. در اواخر دهه 1940، گوتز خارج شد و استودیو به فیلم‌های کم‌هزینه و سریال بازگشت. فرانسیس ارزان قیمت (1950)، اولین فیلم از مجموعه‌ای در مورد یک قاطر سخنگو و ما و پا کتل (1949)، بخشی از یک مجموعه، به ستون اصلی شرکت تبدیل شد. بار دیگر، فیلم‌های ابوت و کاستلو، از جمله(Abbott and Costello Meet Frankenstein 1948)، جزو پرفروش‌ترین محصولات استودیو قرار گرفت.
اما در این مرحله رنک علاقه خود را از دست داد و سهام خود را به سرمایه گذار میلتون راکمیل فروخت، که Decca Records کنترل کامل یونیورسال را در سال 1952 به دست گرفت. علاوه بر ابوت و کاستلو، استودیو کارتون والتر لانتز را حفظ کرد که محصول آن با یونیورسال منتشر شد.
بیشتر بدانیم:
یونیورسال در دهه 1950 و 1960
در سال 1950، نماینده MCA، لو واسرمن، قراردادی با یونیورسال برای مشتری‌اش جیمز استوارت بست که قوانین تجارت را تغییر داد. معامله واسرمن به استوارت سهمی در سود سه عکس به جای دستمزد زیاد داد. زمانی که یکی از آن فیلم‌ها، وینچستر ’73 (1950) موفق شد، این ترتیب برای بسیاری از تولیدات آینده در یونیورسال و در نهایت در استودیوهای دیگر نیز به قانون تبدیل شد.
MCA مسئولیت را بر عهده می گیرد
در اوایل دهه 1950، یونیورسال شرکت توزیع خود را در فرانسه راه اندازی کرد. در اواخر دهه 1960، این شرکت همچنین یک شرکت تولیدی در پاریس به نام یونیورسال پروداکشنز فرانسه راه اندازی کرد. گرچه گاهی اوقات با نام شرکت پخش، یونیورسال پیکچرز فرانسه شناخته می‌شود.
در اواخر دهه 1950، تجارت سینما دوباره در حال تغییر بود. در این سال‌ها تلویزیون نیز کم‌کم در قامت یک رقیب جدی وارد عرصه سرگرمی شده بود و روز به روز تماشاچیان بیشتری را در خانه نگه می‌داشت. در سال ۱۹۵۷ یونیورسال بیش از ۵۵۰ فیلم از ساخته‌های خود را برای پخش از تلویزیون اجاره داد.
با این حال آنها که همواره سود اصلی خود را در سالن‌های سینما دنبال می‌کردند با کاهش ۱۲ درصدی مجموع فروش بلیت صنعت سینما، متحمل ضرری ۲ میلیون دلاری شدند. ضرری که از حد توان مالکان خارج بود و آنها را به صرافت فروش کمپانی انداخت. این بار نوبت ام‌سی‌ای کورپوریشن بود که با پرداخت ۱۱٫۲۵ میلیون دلار فصل دیگری را در تاریخ کمپانی بگشاید.
MCA در سال ۱۹۶۲ با در اختیار گرفتن کنترل امور نام کمپانی را به نام سابق آن یعنی یونیورسال پیکچرز بازگرداند. و به نوسازی و تجهیز استودیوها جهت ساخت محصولات تلویزیونی پرداخت. آنها همچنین تور بازدید از استودیوها را نیز دوباره راه‌اندازی کردند.
در سال‌های اولیه مالکیت MCA، فیلم‌های مهمی نیز تولید شد. پرندگان (۱۹۶۲) به کارگردانی آلفرد هیچکاک و کشتن مرغ مقلد (۱۹۶۲) به کارگردانی رابرت مالیگن سه جایزه اسکار به ارمغان آورد. اما در این زمان مهم‌ترین تهیه‌کننده یونیورسال «راس هانتر» بود که در سال ۱۹۷۰ یکی از موفق‌ترین فیلم‌های آن دوران یعنی فیلم «فرودگاه» را ساخت که رقم خیره‌کننده ۴۵٫۳ میلیون دلار فروش کرد و نوید شروع یک فصل طلایی در تاریخ یونیورسال را به همگان داد.
یونیورسال در دهه 1970 و 1980 – اوج موفیقیت یونیورسال
سال ۱۹۷۳ یکی از طلایی‌ترین سال‌های فعالیت یونیورسال شناخته می‌شود. فیلم نیش در سال ۱۹۷۳ به مبلغ ۷۹ میلیون دلار فروش رفت. در مراسم اسکار با رقابت با دیگر فیلم تولیدی یونیورسال، دیوارنویسی آمریکایی توانست ۷ جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم سال را بدست بیاورد.
روند درخشش یونیورسال در این سال‌ها به شدت ادامه داشت. فیلم آرواره‌ها در سال ۱۹۷۵، بیشترین میزان تماشاگر ثبت شده در تاریخ را به سالن‌های سینما کشاند و رقم حیرت‌انگیز ۱۳۳٫۴ میلیون دلار فروش داشت . فیلمی که تا دو سال بعد و اکران «جنگ ستارگان» همچنان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما در آن زمان بود.
افتخارات کمپانی در دهه ۸۰ همچنان ادامه داشت. فیلم‌های تولیدی یونیورسال جوایز اسکار و میلیون‌ها دلار پول را ازآن خود کرد. اما اوج قله موفقیت در این دو دهه طلایی با اکران فیلم ئی.تی. موجود فرازمینی به وقوع پیوست. E.T. the Extra Terrestrial مانند یک بمب ترکید و گیشه‌های فروش را منفجر کرد و در سه ماه آخر سال ۱۹۸۲ بیش از ۴۰۰ میلیون دلار فروخته شد و جنگ ستارگان را پشت سر گذاشت. ئی.تی تا یازده سال بعد که پارک ژوراسیک اکران شد پرفروش‌ترین فیلم همه دوران بود. فیلمی که در بسیاری از نظرسنجی‌ها هنوز هم به عنوان بهترین فیلم در حوزه ارتباط با موجودات فضایی شناخته می‌شود. ئی.تی همچنین در هشت رشته نامزد و در چهار بخش برنده جوایز اسکار شد.
این روند استثنایی با فیلم‌های بازگشت به آینده (۱۹۸۵)، خارج از آفریقا (۱۹۸۵) سرزمین رؤیاها (۱۹۸۹) و بازگشت به آینده قسمت ۲ (۱۹۸۹) ادامه پیدا کرد.
در خارج از سالن‌های سینما نیز یونیورسال در حال بزرگ شدن بود. در سال ۱۹۸۲ طرح توسعه کمپانی به پایان رسید و ۹۰۰ هزار متر مربع دیگر به مجموعه استودیوهای یونیورسال افزوده شد تا به اندازه ۱٫۷ کیلومتر مربع و عنوان بزرگترین استودیوی دنیا برسد.
مجموعه جدید شامل ۳۶ استودیوی ضبط، لابراتوارهای فیلم، ساختمان‌های اداری و همچنین فضایی به ابعاد بیش از ۱۸ هزار متر مربع جهت استقرار تهیه‌کنندگان مستقل بود. هنگامی که اسپیلبرگ کمپانی خود به نام اَمبلین انترتینمنت را راه اندازی کرد، یونیورسال که پخش فیلم‌های او را بر عهده داشت او را در همین مجموعه مستقر کرد و تجهیزات تدوین، سالن نمایش و امکانات غیر مرسوم دیگری در اختیارش قرار داد.
همچنین در سال ۱۹۸۸ یونیورسال مجموعه استودیوهای خود در اورلندوی فلوریدا را نیز راه‌اندازی کرد. مجموعه‌ای که به‌طور خاص به ساخت محصولات تلویزیونی و تبلیغات اختصاص داد. دو سال بعد تورهای بازدید عمومی نیز گشوده شد و یونیورسال با استفاده از شخصیت‌های محبوب و تم فیلم‌های پرفروش خود بازی و سرگرمی‌های بسیاری را در آنجا مستقر کرد.
بیشتر بدانیم:
یونیورسال در دهه 1990
در نوامبر ۱۹۹۰ شرکت صنایع الکتریکی ماتسوشیتا با پرداخت بیش از ۶ میلیارد دلار مالکیت MCA، کمپانی مادر یونیورسال را به دست آورد. ماتسوشیتا در آن زمان بزرگترین شرکت تولیدکننده محصولات الکتریکی خانگی و مخترع سیستم پخش VHS یا همان نوار ویدیوهای معروف بود. کمپانی‌ای که ما امروزه با نام پاناسونیک می‌شناسیم.
مالک جدید یک شروع ناامیدکننده داشت. فیلم هاوانا در سال ۱۹۹۰، یک شکست مطلق بود و ۳۰ میلیون دلار کمتر از بودجه ساخت خودش فروش کرد. اما این شکست مقدمه‌ای بود برای یک موفقیت خیره کننده. یونیورسال که در این سال‌ها توزیع فیلم‌های اَمبلین انترتینمنت را بر عهده داشت در سال ۱۹۹۳ با پخش سه فیلم پارک ژوراسیک، فهرست شیندلر و داستان دایناسور بیش از ۵۵۰ میلیون دلار درآمد کسب کرد.
اما تضاد فرهنگ‌ها و اختلافات مدیریتی با مدیران اجرایی MCA، بر سر طرح‌های توسعه و اصول استراتژیک برای غلبه بر مشکلات بسیار زیاد بود. پنج سال بعد ماتسوشیتا 80 درصد از سهام MCA/Universal را به مبلغ 5.7 میلیارد دلار به توزیع کننده نوشیدنی کانادایی سیگرام فروخت.
سیگرام سهام خود را در DuPont فروخت تا سرمایه این توسعه را در صنعت سرگرمی تأمین کند. در این دوران هر چه شرکت‌های بیشتری به یونیورسال ملحق می‌شدند خلاقیت فیلمسازی در کمپانی کاهش می‌یافت. تا جایی که در سال ۱۹۹۷ تنها با تولید ۱۲ فیلم عملاً سهم خود در بازار فیلمسازی را از دست داد.
با شکست فیلم «ترس و نفرت در لاس وگاس» در گیشه و فروش ۱۰ میلیون دلاری که کمتر از بودجه ساخت بود، این داستان به اوج خود رسید. اما ادگار برونف‌من، مدیرعامل وقت یونیورسال با به خط کردن تمام توان و امکاناتش ورق را دوباره برگرداند. پخش و توزیع فیلم‌های پچ آدامز (۱۹۹۸)، ناتینگ هیل (۱۹۹۹) و فیلم پرفروش مومیایی (۱۹۹۹) تا اواسط سال ۱۹۹۹ نزدیک ۸۰۰ میلیون دلار به ذخیره مالی کمپانی افزود و همکاری با کمپانی میراماکس در توزیع فیلم شکسپیر عاشق (۱۹۹۸) هفت جایزه اسکار را به ارمغان آورد.
یونیورسال در قرن بیست و یکم _ هزاره سرگرمی
هزاره جدید برای یونیورسال با امیدهای فراوان به اکران فیلم «چگونه گرینچ کریسمس را دزدید» و «گلادیاتور» در سال 2000 آغاز شد. امیدی که مشخص شد بی‌دلیل و بی‌جا نبوده است. فیلم‌ها در گیشه موفق عمل کردند و تحسین منتقدان را هم برانگیختند و جایزه‌های اسکار را نیز سرازیر کردند.
اما در این سال‌ها یونیورسال در زمینه‌های دیگر هم موفق عمل کرد. سال ۱۹۹۹ عرضه فیلم مومیایی بر روی DVD، مبلغ یک میلیارد دلار فروش داشت. این رقم باور نکردنی و موفقیت خیره کننده باعث شد، کمپانی بسیاری از محصولات قدیمی خود همچون مرد نامرئی (۱۹۳۳) یا سری فیلم‌های آلفرد هیچکاک فقید را نیز روی سیستم پخش خانگی توزیع کند.
مقر اصلی شاخه موسیقی یونیورسال، در سانتامونیکای کالیفرنیاست و به عنوان بزرگترین کمپانی موسیقی دنیا شناخته می‌شود. در طی این سال‌ها با همکاری بزرگترین هنرمندان دنیا و نشر هزاران آلبوم سود هنگفتی را روانه کمپانی کرده‌است.
یونیورسال در تمامی این دوران، پارک‌های تفریحی خود را گسترش داد و با بروز‌رسانی و تجهیز بازی‌ها به محبوب‌ترین و جدیدترین کاراکترها، باعث افزایش مخاطب و همچنین افزایش درآمد خود پرداخته‌است. با افتتاح پارک‌های جدید در اوزاکای ژاپن در سال ۲۰۰۱ و سنگاپور در سال ۲۰۱۱ و برنامه توسعه آن در چین، روسیه و کره جنوبی، یونیورسال هر سال صدها میلیون دلار به درآمد و هزاران نفر را به جمع دوستداران خود اضافه می‌کند.
در ژوئن ۲۰۰۰، سیگرم به شرکت آب و برق ویوندی، که دارای استودیوکانال بود، فروخته شد. سپس مجموعه یونیورسال به ویوندی یونیورسال معروف شد. پس از آن، یونیورسال پیکچرز حقوق توزیع چندین فیلم استودیوکانال را در ایالات متحده بدست‌آورد. مانند: فیلم جاده مالهالند (۲۰۰۱) و برادری گرگ (۲۰۰۱) که از سال ۱۹۸۰ به دومین فیلم پردرآمد فرانسوی زبان در ایالات متحده تبدیل شد. یونیورسال پیکچرز و استودیوکانال همچنین در تهیه کنندگی چندین فیلم از جمله در واقع عشق (۲۰۰۳) که با بودجه ۴۰ میلیون دلاری ساخته شده‌اند و در نهایت ۲۴۶ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشته‌است، به موفقیت بزرگی رسیدند.
در سال ۲۰۰۴، با بدهی ویوندی ۸۰ درصد از ویوندی یونیورسال (از جمله استودیو و پارک‌های تفریحی) به جنرال الکتریک، شرکت مادر NBC فروخته شد. شرکت ابررسانه‌ای جدید به ان‌بی‌سی یونیورسال (NBCUniversal) تغییر نام داد، در حالی که یونیورسال (Universal Studios Inc.) به عنوان یک شرکت تابعه تولید باقی ماند. پس از آن معامله، جنرال الکتریک ۸۰٪ سهام ان‌بی‌سی یونیورسال را در اختیار داشت و باقی هنوز در دست ویوندی مانده بود؛ اما در سال ۲۰۱۱ جنرال الکتریک باقی سهام را از ویوندی خریداری کرد.
دوران کامکست 2011 تا اکنون
در سال ۲۰۱۱، جنرال الکتریک ۵۱ درصد از شرکت یونیورسال را به شرکت ارائه دهنده کابل Comcast فروخت. کامکست، NBCUniversal را با دارایی‌های خود در صنعت تلویزیونش، ادغام کرد و ان‌بی‌سی یونیورسال فعلی را ایجاد کرد. سرانجام پس از تأیید کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC)، قرارداد کامکست و جنرال الکتریک در تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۱۱ بسته شد. در مارس ۲۰۱۳، کامکست ۴۹ درصد باقیمانده در ان‌بی‌سی یونیورسال را به مبلغ ۱۶٫۷ میلیارد دلار خریداری کرد.
در سال ۲۰۱۳ با مدیریت الیوت قراردادی بسته شد. همچنین شرکت لجندری پیکچرز هم پس از پایان قراردادش با برادران وارنر، برای توزیع فیلم‌هایش با یونیورسال قرارداد بست.
در ماه مه ۲۰۱۵، گرامرسی پیکچرز توسط فوکس فیچرز به عنوان یک برچسب که بیشتر روی فیلم‌های اکشن، علمی تخیلی و ترسناک متمرکز بود، احیا شد.
در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵، اَمبلین پارتنرز اعلام کرد که با یونیورسال پیکچرز قرارداد توزیع پنج ساله منعقد کرده‌است. به موجب قرارداد، توزیع و پخش فیلم‌ها توسط یونیورسال یا فوکس فیچرز انجام می‌شود.
در اوایل سال ۲۰۱۶، پرفکت ورلد پیکچرز یک قرارداد بلند مدت تأمین مالی با یونیورسال را اعلام کرد.
خریداری دریم ورکس انیمیشن
در تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۶، شرکت ان‌بی‌سی یونیورسال، یک قرارداد ۳٫۸ میلیارد دلاری را برای خرید DreamWorks Animation اعلام کرد. در ۲۲ اوت ۲۰۱۶، معامله انجام شد. پس از پایان معاملهٔ توزیع دریم ورکس انیمیشن با فاکس قرن بیستم، توزیع فیلم‌های دریم ورکس انیمیشن از سال ۲۰۱۹ با انتشار چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم: دنیای پنهان، توسط یونیورسال استودیوز شروع شد.
در 15 فوریه 2017، یونیورسال پیکچرز سهام اقلیت Amblin Partners را به دست آورد. و رابطه بین یونیورسال و آمبلین را تقویت کرد. و درصد اقلیت برچسب DreamWorks Pictures را با DreamWorks Animation متحد کرد.
همچنین در دسامبر ۲۰۱۹، یونیورسال با این که شخصیت‌های فیلم لگو متعلق به برادران وارنر است، وظیفه توزیع دیگر فیلم‌های لگویی را به دست گرفت.
سخن پایانی
آژانس بالی سعی دارد بهترین مطالب را برای شما گردآوری و به اشتراک بگذارد. امیدواریم که این مقاله برای شما جذاب بوده باشد و با تاریخچه کمپانی یونیورسال پیکچرز آشنا شده باشید.
